Fundacja Teatru BOTO została założona w 2010 roku w Sopocie przez grupę zapaleńców pragnących realizować odważne, nowoczesne i podejmujące dialog ze współczesnym widzem projekty artystyczne. Projekty, które nie zawsze znajdą miejsce w dużych instytucjach. Prócz zrealizowania szeregu spektakli, do najważniejszych działań fundacji należy organizacja festiwalu i rezydencji artystycznej Sopot Non-Fiction – interdyscyplinarnego przeglądu, poświęconego teatrowi dokumentalnemu, który łączy literaturę faktu, teatr i media – projektu, który poprzez prezentację spektakli, organizację warsztatów oraz otwartych debat z teoretykami i praktykami z całego kraju ma na celu umożliwić widzom świadomy odbiór i ocenę wydarzeń na styku teatru offowego i teatru głównego nurtu. W marcu 2016 r. otworzyliśmy przy ul. Boh. Monte Cassino 54B w Sopocie siedzibę, w której mieści się teatr i baroteka BOTO.

Artyści BOTO to profesjonaliści, uznani, nagradzani i realizujący się również w teatrach instytucjonalnych. Jednak to nam nie wystarcza. Dlaczego?

– BO nie mamy ochoty wiecznie dobijać się do zamkniętych drzwi i czekać na lepsze czasy,
– BO nie chcemy, by nasze pomysły jedynie kisły i starzały się w szufladach naszych biurek,
– BO nie akceptujemy sytuacji, w której artyści zamiast współpracować konkurują o pieniądze,
– BO nie mamy czasu, by nudzić się w Trójmieście,
– BO jesteśmy na tak,
– BO chcemy w pełni wykorzystać artystyczny potencjał Trójmiasta,
– BO lubimy żyć w Trójmieście i czujemy się współodpowiedzialni za tutejszą kulturę,
– BO jesteśmy kreatywni,
– BO jesteśmy pełni energii,
– BO mamy marzenia, plany, pomysły, perspektywy i cele,
– BO wiemy, że możemy coś zmienić, jeżeli połączymy nasze artystyczne siły,
– BO wierzymy, że my artyści mamy coś do zaoferowania,
– BO jesteśmy otwarci na wszystkich, którzy są chętni do współpracy,
– BO chcemy tworzyć sztukę na poziomie,
– BO chcemy edukować na poziomie,
– BO jesteśmy odważni,
– BO jesteśmy niezależni,
– BO jesteśmy profesjonalni,
– BO mamy przyjaciół, którzy nam pomogą,
– BO wiemy, na co nas stać,
– BOTO my…