Monika Marchewka / Wernisaż

Projekt artystyczny „Powrót” to zestawienie dwóch odrębnych historii powrotu do rysunku – mojej i Edyty Makaruk.
Obie te narracje łączy wspólny punkt wyjścia, mianowicie tęsknota za tym, co stanowi esencję i początek każdej drogi artystycznej – rysunkowe studium modela z natury. Obie mamy za sobą długa przerwę w rysunku, dlatego to przedsięwzięcie wymagało od nas sporej odwagi i determinacji. Okazało się ono jednak fascynującą przygodą. W atmosferze absolutnej wolności
twórczej zrodziły się naprawdę interesujące i zaskakujące prace.

Rysunki Edyty Makaruk, to niczym nieskrępowana swoboda linii. Artystka odrzuca kanony i zasady na rzecz intuicyjnego podążania, za tym co w danym momencie wydaje jej się fascynujące.
Łuk biodra, czy sam kształt ręki może stać się inspiracją dla całej sylwetki. Anatomiczna poprawność i fantazja są tu wartościami równoważnymi – dominuje ta, która w danym momencie skuteczniej oddaje ulotną emocję, charakter postaci, ruch, czy rytm. Dzięki takiej strategii, rysunki stają się żywe i spontaniczne, ale przede wszystkim opowiadają o czymś więcej niż tylko o ciele. Niektóre są próbą
wydobycia indywidualnego charakteru modelki, inne odważnie, albo nawet wulgarnie podkreślają erotykę poszczególnych gestów i póz. Jej prace przywodzą na myśl buduarowy klimat Toulouse Lautreca, czy rozedrganą linię Egona Shiele.

Moje rysunki to próba oswobodzenia gestu z jednoczesnym zachowaniem anatomicznej poprawności. Jako malarka, zajmuję się głównie realizmem i hiperrealizmem, więc ekspresja to dla
mnie niezbadany grunt. O ile, w tych pracach wyklarowała się pewna nowa, charakterystyczna kreska, tak upodobanie do zachowania proporcji i przywiązanie do kanonów pozostaje niezmienne.
W efekcie powstały prace głównie o harmonii kształtów i form ludzkiego ciała. Przede wszystkim jednak jest to
zaskakujący zwrot w mojej twórczości, ponieważ pozwalam sobie na wolność błądzenia i intuicyjność, które to metody radykalnie z malarstwa wyeliminowałam.
W całym tym projekcie, bardziej chyba niż pojedyncze prace, ciekawe jest zestawienie dwóch zupełnie odmiennych sposobów obrazowania i postaw artystycznych. Rysunki przedstawiają
przecież tę samą modelkę, często w tych samych pozach, a różnią się od siebie fundamentalnie i nie sposób ich ze sobą porównać jakościowo. Udowadniamy w ten sposób, że najcenniejszą wartością w
sztuce jest indywidualizm.

BIO’s

Absolwentka Wydziału Rzeźby Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Dyplom obroniła w pracowni Prof. Grzegorza Kowalskiego w 1995 roku. W 2003 odbyła stypendium w Akademii Sztuk Pięknych
we Florencji. Brała udział w licznych wystawach zbiorowych w Polsce, chociażby w takich galeriach jak: Galeria Biała w Lublinie, Wieża Ciśnień w Warszawie, Galeria Jacka Markiewicza w Płocku, czy Łaźnia w Gdańsku. Jej prace można było podziwiać również na licznych zbiorowych wystawach za granicą, między innymi w: Holandii, Stanach Zjednoczonych i Florencji.
Wraz z Luizą Marklowską i Hanną Kokczyńską jest współautorką rzeźbiarskiego projektu „Różowe Świecące Jelenie”, który powstał w 2003 na nadwiślańskim skwerze przy Bibliotece Uniwersyteckiej. Jest również autorką wystaw indywidualnych w Centrum Promocji Kultury i Pastel Studio w Warszawie. Od roku 1995 zajmuje się projektowaniem wnętrz, ze szczególnym uwzględnieniem projektowania tkanin we wnętrzu. Jest instruktorem narciarstwa i snowboardu.

Doktor Sztuki w dyscyplinie sztuki plastyczne i konserwacja dzieł sztuki. Ukończyła Malarstwo na Akademii Sztuk Pięknych w Gdańsku ze specjalizacją ze scenografii teatralnej. Absolwentka pracowni prof. Macieja Świeszewskiego, gdzie pracowała również jako asystent w latach 2015-2017. Finalistka licznych konkursów malarskich, w tym: pięciokrotna finalistka i czterokrotna laureatka wyróżnienia honorowego w „Grand Prix Fundacji Franciszki Eibisch”, trzykrotna finalistka konkursu im. Leona
Wyczółkowskiego „Promocje 2014”, finalistka: IV Piotrkowskie Biennale Sztuki, , „Gdańskie Biennale Sztuki”, „Ale Sztuka!”, itd. Laureatka głównej nagrody w konkursie „Grand Prix Fundacji im. Franciszki Eibisch 2017″. Jej obrazy można było oglądać na licznych pokazach, w tym indywidualnych: w
Gdyńskim Centrum Filmowym, wystawie wraz z Anną Waligórską w Galerii El w Elblągu, Galerii Warzywniak w Gdańsku, Galerii L przy Domu Literatury w Łodzi i Teatrze Szekspirowskim w Gdańsku,
w Gdańskim Ratuszu Kultury, a także w teatrze Boto. Jej obrazy uczestniczyły w targach sztuki w Londynie, Barcelonie i Edynburgu. Cykl jej obrazów „Phone Contact” został zaprezentowany na
wystawie zbiorowej „Fresh reality” w Wersalu, w Paryżu.
Jest autorką scenografii i kostiumów do spektakli: „W 80 dni dookoła świata” w reżyserii K. Szachnowskiego, w Teatrze im. A. Seweruka w Elblągu, „Iwan, carski syn” w reżyserii K. Szachnowskiego w Centrum Kultury w Gdyni, „Terroryści” I. Iredyńskiego w reżyserii K. Szachnowskiego w Centrum Kultury w Gdyni scenografii i „Tajemniczy
ogród”, na podstawie powieści F. H. Burnett, w reżyserii A. Klucznika, w Teatrze Lalki i Aktora w Wałbrzychu. W ramach stypendium dla twórców kultury Marszałka Województwa Pomorskiego,
które otrzymała w roku 2020, zaprojektowała scenografię, kostiumy i animacje do recitalu aktorskiego Oli Lis pt.”Piosenki portowe” w Teatrze Boto. W latach 2018-2021 pracowała w z
Osiedlowym Klubem Kultury SM „Bałtyk” jako instruktor zajęć rysunku i malarstwa. Autorka licznych projektów okładek literackich Wydawnictwa „Od do”.

Zapraszamy na wystawę utalentowanej artystek.
Wstęp na wydarzenie jest wolny. Na każdego z gości czeka także bezpłatna lampka wina.