Jak to na urodzinach przystało znajdzie się też coś słodkiego!
Zapraszamy do świętowania razem z nami i #dozobaczeniawBOTO

Wstęp wolny.

Projekt artystyczny „Powrót” to zestawienie dwóch odrębnych historii powrotu do rysunku – mojej i Edyty Makaruk.
Obie te narracje łączy wspólny punkt wyjścia, mianowicie tęsknota za tym, co stanowi esencję i początek każdej drogi artystycznej – rysunkowe studium modela z natury. Obie mamy za sobą długa przerwę w rysunku, dlatego to przedsięwzięcie wymagało od nas sporej odwagi i determinacji. Okazało się ono jednak fascynującą przygodą. W atmosferze absolutnej wolności
twórczej zrodziły się naprawdę interesujące i zaskakujące prace.

Rysunki Edyty Makaruk, to niczym nieskrępowana swoboda linii. Artystka odrzuca kanony i zasady na rzecz intuicyjnego podążania, za tym co w danym momencie wydaje jej się fascynujące.
Łuk biodra, czy sam kształt ręki może stać się inspiracją dla całej sylwetki. Anatomiczna poprawność i fantazja są tu wartościami równoważnymi – dominuje ta, która w danym momencie skuteczniej oddaje ulotną emocję, charakter postaci, ruch, czy rytm. Dzięki takiej strategii, rysunki stają się żywe i spontaniczne, ale przede wszystkim opowiadają o czymś więcej niż tylko o ciele. Niektóre są próbą
wydobycia indywidualnego charakteru modelki, inne odważnie, albo nawet wulgarnie podkreślają erotykę poszczególnych gestów i póz. Jej prace przywodzą na myśl buduarowy klimat Toulouse Lautreca, czy rozedrganą linię Egona Shiele.

Moje rysunki to próba oswobodzenia gestu z jednoczesnym zachowaniem anatomicznej poprawności. Jako malarka, zajmuję się głównie realizmem i hiperrealizmem, więc ekspresja to dla
mnie niezbadany grunt. O ile, w tych pracach wyklarowała się pewna nowa, charakterystyczna kreska, tak upodobanie do zachowania proporcji i przywiązanie do kanonów pozostaje niezmienne.
W efekcie powstały prace głównie o harmonii kształtów i form ludzkiego ciała. Przede wszystkim jednak jest to
zaskakujący zwrot w mojej twórczości, ponieważ pozwalam sobie na wolność błądzenia i intuicyjność, które to metody radykalnie z malarstwa wyeliminowałam.
W całym tym projekcie, bardziej chyba niż pojedyncze prace, ciekawe jest zestawienie dwóch zupełnie odmiennych sposobów obrazowania i postaw artystycznych. Rysunki przedstawiają
przecież tę samą modelkę, często w tych samych pozach, a różnią się od siebie fundamentalnie i nie sposób ich ze sobą porównać jakościowo. Udowadniamy w ten sposób, że najcenniejszą wartością w
sztuce jest indywidualizm.

BIO’s

Absolwentka Wydziału Rzeźby Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Dyplom obroniła w pracowni Prof. Grzegorza Kowalskiego w 1995 roku. W 2003 odbyła stypendium w Akademii Sztuk Pięknych
we Florencji. Brała udział w licznych wystawach zbiorowych w Polsce, chociażby w takich galeriach jak: Galeria Biała w Lublinie, Wieża Ciśnień w Warszawie, Galeria Jacka Markiewicza w Płocku, czy Łaźnia w Gdańsku. Jej prace można było podziwiać również na licznych zbiorowych wystawach za granicą, między innymi w: Holandii, Stanach Zjednoczonych i Florencji.
Wraz z Luizą Marklowską i Hanną Kokczyńską jest współautorką rzeźbiarskiego projektu „Różowe Świecące Jelenie”, który powstał w 2003 na nadwiślańskim skwerze przy Bibliotece Uniwersyteckiej. Jest również autorką wystaw indywidualnych w Centrum Promocji Kultury i Pastel Studio w Warszawie. Od roku 1995 zajmuje się projektowaniem wnętrz, ze szczególnym uwzględnieniem projektowania tkanin we wnętrzu. Jest instruktorem narciarstwa i snowboardu.

Doktor Sztuki w dyscyplinie sztuki plastyczne i konserwacja dzieł sztuki. Ukończyła Malarstwo na Akademii Sztuk Pięknych w Gdańsku ze specjalizacją ze scenografii teatralnej. Absolwentka pracowni prof. Macieja Świeszewskiego, gdzie pracowała również jako asystent w latach 2015-2017. Finalistka licznych konkursów malarskich, w tym: pięciokrotna finalistka i czterokrotna laureatka wyróżnienia honorowego w „Grand Prix Fundacji Franciszki Eibisch”, trzykrotna finalistka konkursu im. Leona
Wyczółkowskiego „Promocje 2014”, finalistka: IV Piotrkowskie Biennale Sztuki, , „Gdańskie Biennale Sztuki”, „Ale Sztuka!”, itd. Laureatka głównej nagrody w konkursie „Grand Prix Fundacji im. Franciszki Eibisch 2017″. Jej obrazy można było oglądać na licznych pokazach, w tym indywidualnych: w
Gdyńskim Centrum Filmowym, wystawie wraz z Anną Waligórską w Galerii El w Elblągu, Galerii Warzywniak w Gdańsku, Galerii L przy Domu Literatury w Łodzi i Teatrze Szekspirowskim w Gdańsku,
w Gdańskim Ratuszu Kultury, a także w teatrze Boto. Jej obrazy uczestniczyły w targach sztuki w Londynie, Barcelonie i Edynburgu. Cykl jej obrazów „Phone Contact” został zaprezentowany na
wystawie zbiorowej „Fresh reality” w Wersalu, w Paryżu.
Jest autorką scenografii i kostiumów do spektakli: „W 80 dni dookoła świata” w reżyserii K. Szachnowskiego, w Teatrze im. A. Seweruka w Elblągu, „Iwan, carski syn” w reżyserii K. Szachnowskiego w Centrum Kultury w Gdyni, „Terroryści” I. Iredyńskiego w reżyserii K. Szachnowskiego w Centrum Kultury w Gdyni scenografii i „Tajemniczy
ogród”, na podstawie powieści F. H. Burnett, w reżyserii A. Klucznika, w Teatrze Lalki i Aktora w Wałbrzychu. W ramach stypendium dla twórców kultury Marszałka Województwa Pomorskiego,
które otrzymała w roku 2020, zaprojektowała scenografię, kostiumy i animacje do recitalu aktorskiego Oli Lis pt.”Piosenki portowe” w Teatrze Boto. W latach 2018-2021 pracowała w z
Osiedlowym Klubem Kultury SM „Bałtyk” jako instruktor zajęć rysunku i malarstwa. Autorka licznych projektów okładek literackich Wydawnictwa „Od do”.

Zapraszamy na wystawę utalentowanej artystek.
Wstęp na wydarzenie jest wolny. Na każdego z gości czeka także bezpłatna lampka wina. 

Skład zespołu:
Aleksander Tryba – kontrabas
Michał Gozdek – piano
Maciej Sadowski – kontrabas
Piotr Jankowski – perkusja

Dexter Gordon (1923-1990) – amerykański saksofonista jazzowy z Los Angeles. Jego charakterystyczne, potężne brzmienie saksofonu tenorowego było inspiracją dla wielu jazzmanów i stało się znane na całym świecie wśród entuzjastów muzyki jazzowej. Jego swingowanie, niebanalne rytmizowanie w be-bopowych i hard-bopowych utworach, a także emocjonalne interpretacje ballad poruszały publiczność podczas koncertów. Zachwycają także nagrane na płytach. Albumy takie jak „Go”, „Dexter Calling”, „A Swingin’ Affair”, czy „Our Man in Paris” weszły do kanonu najważniejszych płyt jazzowych, a sam Dexter Gordon jest uważany za jednego z największych saksofonistów tenorowych w historii jazzu. W skład zespołu wchodzą muzycy, na których twórczość Dextera Gordona wywarła znaczący wpływ, dzięki czemu przeniosą słuchaczy w wyjątkowe czasy saksofonowego jazzu lat 60 tych.

BIO’s

Piotr Jankowski – współtworzył trójmiejskie środowisko jazzowe w latach ’70 i ’80, grając w takich zespołach jak: Time Quartet (pierwsza formacja Macieja Sikały), Big Band Gdansk, Seaside Dixieland. Jest współzałożycielem zespołu New Coast.
Jest laureatem konkursów Jazz Juniors i Złota Tarka. W latach ’80 razem z zespołem Anty Quintet wyjechał do Niemiec. Zamieszkał w Hamburgu, gdzie podjął studia na wydziale jazzu w tamtejszej Wyższej Szkole Muzycznej. W tym okresie, podczas lokalnych koncertów, miał również okazję współpracować z takimi sławami światowego jazzu jak: Clark Terry, Fredie Habbard, Woody Show, Johny Gryffin czy muzycy Big Bandu Duke Ellington i Count Basie. W roku 1987 w Hamburgu został się współzałożycielem Włodek Pawlik Trio. Pierwszym kontrabasistą składu został Zbigniewem Wegehaupt. Również z Włodzimierzem Pawlikiem dokonuje pierwszych nagrań płytowych w międzynarodowych składach.
W Polsce jest najbardziej rozpoznawalny jako perkusista i współzałożyciel zespołu New Life’ M, który od poczatku powstania w roku 1992 tworzą również: Joachim Mięcel, Robert Cudzich i Marcin Pośpieszalski, a rok pózniej dołącza Robert Cudzich. Pierwszymi wokalistami zespołu byli m.in.: Mieczysław Szcześniak, Ewa Uryga oraz Natalia Niemen. Zespół stał się prekursorem polskiego ruchu muzyki chrześcijańskiej lat 90-tych.
Piotr Jankowski ma na swoim koncie udział w ponad 40 nagraniach płytowych oraz liczne występy w programach telewizyjnych i radiowych.

Maciej Sadowski – kontrabasista, kompozytor, producent i muzyk sesyjny z dużym doświadczeniem we wszystkich gatunkach muzycznych, ze szczególną pasją do jazzu. Regularnie gra około 100 koncertów rocznie na scenach krajowych i zagranicznych. W 2016 roku został uznany przez czytelników „Jazz Forum” za jednego z najlepszych polskich kontrabasistów. Został uznany muzykiem roku 2019 przez Adama Barucha na łamach portalu „Polish Jazz”. W październiku 2020 wydał swój solowy debiutancki album „I Have Absolutely Nothing to Say, so Listen” w amerykańskim wydawnictwie „Rhodium Publishing”. Poza autorskimi projektami (LowBow, Maciej Sadowski Kwadrat) Maciej komponuje muzykę filmową, prowadzi wydawnictwo płytowe Eastrings Records oraz udziela się aktywnie w zespołach: Glowworm (USA), BPMoore (UK), Tymon Tymański, Gdańsk Necropolitan Orchestra, Ńoko, Bizarre Penguin, Dead Vistula, Zgniłość & Marcin Świetlicki, Kornet Olemana, Julia i Nieprzyjemni (z Julią Kamińską), Agata Świętoń, czy Almost Jazz Group.

Michał Gozdek to muzyk, który odebrał gruntowne i wielowymiarowe wykształcenie w bydgoskiej Akademii Muzycznej im. Feliksa Nowowiejskiego. Ukończył studia w czterech specjalnościach: fortepianu klasycznego w klasie prof. Wiesławy Skrzypek-Ronowskiej, dyrygentury symfoniczno-operowej w klasie prof. Wojciecha Michniewskiego, dyrygentury chóralnej, a także prowadzenia zespołów jazzowych i muzyki rozrywkowej.
Szerokie zainteresowania i muzyczna wszechstronność są z pewnością niezwykłą zaletą artysty. Jego pierwsza płyta pt. „Let’s do it” jest okazją do zaprezentowania jego kompozytorskiej i artystycznej drogi w muzyce jazzowej.

 

Jak to na urodzinach przystało znajdzie się też coś słodkiego!
Zapraszamy do świętowania razem z nami i #dozobaczeniawBOTO

Wstęp wolny.