„Złota Rybka przed 40-tką”
Magdalena Bochan-Jachimek
Monodram.

Młodość marzy, dojrzałość posiada. Młodość kipi optymizmem, dojrzałość – w najlepszym wypadku – tonie w realizmie. Młodość walczy, zaś dojrzałość akceptuje. Tak jest prawie zawsze. Spektakl „Złota Rybka przed 40-tką” potwierdza, że „prawie” robi wielką różnicę.
Magdalena Bochan-Jachimek, znana trójmiejskiej publiczności z monodramu macierzyńskiego „Mamy problem”, spektaklu „Bez przesady” oraz działalności w Gdyńskim Centrum Kultury, postanowiła wziąć na warsztat własne marzenia. Obśmieje te, które udało jej się zrealizować, choć nie były tego warte, i opowie o pragnieniach, które od lat zalegają w miejscu na co dzień niedostępnym dla nieznajomych. A wszystko po to, by i widzowie postawili sobie to jedno z najważniejszych życiowych pytań: „A o czym tak naprawdę marzę ja? I dlaczego tego nie realizuję?”.

Tekst, reżyseria, produkcja: Magdalena Bochan-Jachimek
Koprodukcja: Teatr BOTO
Choreografia: Michał Cyran
Światło: Łukasz Sasko
Grafika: Anna Iliszko

Spektakl dla widzów powyżej 15 roku życia.

***
Ze względu na specyfikę sceny osoby spóźnione nie zostaną wpuszczone na spektakl.

We wspomnieniach pokolenia przełomu lat 80’ i 90’ dominują magnetowidy, pierwsze gry video i Whitney Houston słuchana na kasecie w Polonezie rodziców. Grupka krakowskich chłopców wychowana w tamtych czasach doskonale pamięta patynę dzieciństwa i z radością sięga do niej w swojej twórczości, nie zapominając o technologicznych dobrodziejstwach współczesnego świata. W ich muzyce dominuje tęsknota do barwnych i odważnych sposobów kompozycji sprzed kilku dekad, wyrażona językiem czytelnym dla szerokiego spektrum odbiorców. Melodie celowo dysonują z miłosną tematyką, a brzmieniu daleko do czułości i wdzięku. Starają się być tym, czego typowi słuchacze szukają w muzyce, a jednocześnie wszystkim, czego jeszcze nigdy nie słyszeli. Bywają romantyczni, jednak są już dużymi chłopcami. Są po prostu Romantic Fellas.

Zespół powstał w 2015 roku z inicjatywy Ignacego Matuszewskiego, krakowskiego producenta, pianisty i kompozytora. Jego pasja do analogowych syntezatorów i notoryczne zbieractwo sprzętów zdefiniowało brzmienie Romantic Felas nadając kompozycjom niepowtarzalny, lekko sarkastyczny charakter. Głosem zespołu został Kuba Bugała, krakowski wokalista, songwriter, który pokazał się fanom – przyzwyczajonym do jego autorskiego Further Away – z kompletnie innej strony. Do Kuby i Ignacego dołączyli Jacek Długosz – gitarzysta, znany ze współpracy z Adrianem Utleyem, Beatą Banasik czy Agathą; Justyn Małodobry – basista, producent, założyciel Lennox Row i Astral Balloon, członek Stanisław Słowiński Quartet czy Gadabit; oraz Michał Pamuła – perkusista, członek Balkanscream, TAU czy Soflow.

Romantic Fellas zadebiutowało na scenie 23-go września 2015 roku, zapowiadając album, który ukazał się kilka miesięcy później. Płyta dostępna jest w najpopularniejszych serwisach takich jak Spotify, TIDAL, iTunes, Deezer, YouTube.

Piosenka „Crazy Love” została piosenką dnia w radiowej Trójce. Romantic Fellas zdobyło Grand Prix na Festiwalu Młodych Talentów 2016, a także zostali wybrani drugim najlepiej zapowiadającym się zespołem na rok 2017 według Brand New Anthem. Sukcesy zaowocowały współpracą z wytwórnią Kayax, o czym artyści poinformowali publiczność podczas głośnego koncertu na Enea Spring Break 2017.

W 2018 roku zespół zaprezentował EP-kę „Romantic Hotel” zawierającą cztery utwory inspirowane muzyką z windy. Brzmienie materiału połączyło niskojakościowe tekstury z bardziej wyrafinowanymi i nowoczesnymi partiami, zwiastując brzmienie nadchodzącego wydawnictwa.

Spektakl bierze udział w 25. Ogólnopolskim Konkursie na Wystawienie Polskiej Sztuki Współczesnej.

„Podróż do Buenos Aires” to tekst powalający. Litania żali i zarzutów starzejącej się kobiety, która własną starość wyobrażała sobie trochę inaczej – w beztrosce, komforcie psychicznym, spokoju ducha, w kręgu kochającej rodziny, u synów (w Kanadzie?), u córki lub sióstr (w Buenos Aires?). Co najmniej.

To tekst porażający. Potok łez, przekleństw i wylanej żółci matki i siostry, która całe życie tylko dla swoich bliskich żyła i na nich pracowała, która sobie zasłużyła na respekt, wdzięczność i opiekę.

To tekst prześmieszny. „Work in Regress” głosi podtytuł sztuki, bo w regresie starzenia i popadania w szaleństwo zawsze tkwi nuta rozbrajającego komizmu. Przynajmniej dla odbiorcy. Przynajmniej w fazie początkowej. A potem śmiech zamiera w gardle.

To tekst przesmutny. Krzyk niemocy, podróż do jądra samotności, przez lęki, paranoje, przywołane duchy przeszłości aż po wyimaginowanych przyjaciół-słuchaczy – choćby tylko po to, by nie być tak strasznie samotną, by nie prowadzić rozmów jedynie ze sobą.

Wspaniałe wyzwanie dla aktorki, kompleksowa postać do zbudowania. Wskrzesić do życia słowo. Znaleźć prawdę, prawdziwe emocje. Zestarzeć się na scenie. Wykrzyczeć, wypłakać, wyszaleć, puścić, stracić kontrolę. Przejść przez cały rejestr stanów psychicznych, zbudować emocjonalny dialog z widzem i go w nieoczywisty sposób zakończyć. I zmierzyć się z prapremierowym pierwowzorem, samą Gabrielą Muskałą, która od 2001 roku nieustannie kreuje rolę Walerii, zdobywając liczne nagrody w kraju i za granicą.

„Podróż do Buenos Aires” Amanita Muskaria
Reżyseria: Adam Nalepa
Występuje: Sylwia Góra Weber

Czas trwania: 90 minut
Premiera: 16 grudnia 2018 (Teatr BOTO)
Zrealizowano z udziałem finansowym Gminy Miasta Sopotu oraz Województwa Pomorskiego.

***
Ze względu na specyfikę sceny osoby spóźnione nie zostaną wpuszczone na spektakl.

***
23 lutego, godz. 19:00
24 lutego, godz. 19:00
2 marca, godz. 19:00
3 marca, godz. 19:00

***
fot. SOPOGRAFIA Jerzy Bartkowski