22 maja | 19:00

Spektakl walczy o nagrodę na tegorocznej edycji Sopockich Konsekwencji Teatralnych.

Monodram nie jest łatwą formą sceniczną. Ani dla widza, ani dla wykonawcy. Po pierwsze tekst, najważniejszy i jedyny „rekwizyt”, po drugie aktor, który, zdany tylko na siebie, musi swoją grą wejść w dialog z widzem i wykrzesać w jego głowie obrazy. W tym sensie wyreżyserowana przez Łukasza Lewandowskiego „Sonata Kreutzerowska” jest monodramem bynajmniej idealnym. Daniel Salman, przez większość sztuki siedząc jedynie na krześle, w swojej spowiedzi o prokuratorskiej precyzyjności, tak mądrze rozkłada akcenty, bawi się słowami, rytmem, pauzami, i robi to w tak naturalny, uwodzący sposób, że przez 80 minut trudno oderwać wzrok i ucho, by nie uronić słowa jego historii. A historia, na podstawie noweli Lwa Tołstoja z roku 1889, to – z męskiej perspektywy – opowieść o szczęśliwym małżeństwie, w które niepostrzeżenie wkrada się najpierw patriarchalna potrzeba kontroli, potem walka o dominację i w końcu zrodzona z chorych urojeń zazdrość, która finalnie prowadzi do tragedii. Dla twórców ważne w ich sztuce jest nawiązanie do dzisiejszej debaty społecznej, dyskutującej tematy płciowości czy walki o prawa kobiet. To wybrzmiewa. I tylko zaskakuje fakt, że my w tej opowieści tak bardzo sympatyzujemy z szowinistycznym bohaterem.

tekst: Lew Tołstoj / reżyseria: Łukasz
Lewandowski / kostiumy: Emil Wysocki / obsada:
Daniel Salman, Małgorzata Pietroń (wiolonczela) /
Teatr im. Juliusza Osterwy, Lublin

Spektakl walczy o nagrodę na tegorocznej edycji Sopockich Konsekwencji Teatralnych.

Poniedziałek Ja Wtorek Ja Środa Ja. Kojarzymy, Witold Gombrowicz. Tak też zaczyna się „Sam na sam”, spektakl Artura Krajewskiego, oparty na Gombrowiczowskich Dziennikach. Kilka fragmentów, historii, które niekoniecznie się ze sobą łączą. Niechronologicznie. Nielinearnie. I o to właśnie chodzi. Bo to nie spektakl o Gombrowiczu. To „Ecce homo”, spektakl o człowieku, człowieku w rozpaczy, o degradacji i samookaleczeniu ciała i psychiki, o jakimś nadludzkim cierpieniu, może o ucieczce z przebodźcowanego świata, a może o narzuconym wykluczeniu, o samotności. Sam na sam, dlatego bardziej jest, parafrazując Gombrowicza. I nie ważne, czy ten człowiek jest świadomy naszej obecności, nas spowiedników, wyimaginowanych lub nie, czy może w postępującej chorobie już niczego nie jest świadomy.„Aktor przeprowadza widza i siebie przez proces stawania wobec bólu i cierpienia. Bada sytuację współczucia, współodczuwania, biorąc widza jako świadka.” – to cały opis autorstwa Artura Krajewskiego. I to chyba faktycznie wystarczy, gdy się widzi jego powalający aktorski parkur. A fakt, żejuż raz w duecie z Przemkiem Wasilkowskim został laureatem Sopockich Konsekwencji Teatralnych, jest chyba najlepszą rekomendacją, by mu zaufać.

tekst: Witold Gombrowicz / scenografia:
Agnieszka Łapińska / opieka artystyczna:
Przemysław Wasilkowski / reżyseria, obsada:
Artur Krajewski / Stowarzyszenie Wątki Sztuki,
Chotomów

Zapraszamy na nowy jesienny cykl filmowy w Teatrze BOTO w każdą środę o godzinie 19:00. Wstęp na wydarzenie jest wolny!

Co tydzień, zabierzemy Was w niezwykłą podróż przez fabularne filmy krótkometrażowe i dokumentalne młodych i niezależnych twórców filmowych. To właśnie tutaj, na naszym ekranie, odkryjecie małe arcydzieła kinematografii, ukryte w wyjątkowych kadrach i wzruszających historiach.
Zapraszamy Was do wspólnego odkrywania piękna ukrytego w tych krótkich, ale za to pełnych emocji opowieściach.
A może masz swój film, który chciał(a)byś pokazać szerszej publiczności? Napisz do nas na boto@boto.art.pl

⭐NA GRANICY SCHENGEN, reż. Piotr Różański

Życie trójki polskich imigrantów w Berlinie zostaje zakłócone przez uciążliwych tubylców. Próby poradzenia sobie z zewnętrznym problemem ujawniają konflikty panujące między domownikami.

Reżyseria i scenariusz – Piotr Różański
Zdjęcia – Wojciech Wolak i Piotr Różański
Udźwiękowienie – Przemysław Majerowski
Montaż – Piotr Różański
Montaż dźwięku – Przemysław Majerowski
Muzyka – Jan Sadłek

W rolach głównych:
Kazik – Mieszko Popławski
Janek – Sebastian Szewczykowski
Jadzia – Adrianna Kucner

⭐CZEKAJĄC NA POMIDORY, reż. Mikołaj Janik

Józef stara się przygotować do nadchodzącego kresu życia. Od egzystencjalnych spraw odciągaj go jego pasja.

Reżyseria: Mikołaj Janik
Dźwięk: Michał Korzeniowski
Montaż: Marta Rodziewicz
Opracowanie graficzne: Magdalena Rusek

Wstęp wolny!