„Jeżeli ktoś mnie spyta, jaka jest moja najmocniejsza strona, bez zawahania odpowiem „sutki”.
Sutki, które wytrzymały karmienie, wytrzymają wszystko.
Sutki karmiącej są jak John McCain. Gdyby banda Wietnamczyków wzięła je na przesłuchanie, te nie pisnęłyby ani słówkiem, zaśmiały się i splunęły im w twarz mlekiem.”

Czy pierwsze miesiące po porodzie to nie jest prawdziwa walka o przetrwanie? Czy ciało postciężarne nie jest bolesną parodią figury sprzed ciąży? Jest, mać!

Może ci się to nie podobać, ale nie zgodzić się nie możesz.
Karolina Piechota – matka i aktorka, obnaża własną frustrację związaną z nową sytuacją życiową. Kpiną i autoironią detonuje bombę, jaką jest temat macierzyństwa. Bezpardonowo nakłuwa balon politycznej poprawności.

Śmiejmy się, by nie zwariować.

matka sukcesu: Karolina Piechota
ojciec sukcesu: Kuba Rużyłło
ojciec chrzestny: Adam Nalepa

***
Ze względu na specyfikę sceny osoby spóźnione nie zostaną wpuszczone na spektakl.

***
premiera: 30 listopada, godz. 19:00
spektakl: 14 grudnia, godz. 19:00

Franciszek Pospieszalski Trio prezentuje debiutancki, wydany w tym roku album „Accumulated Thoughts”.
W autorskich kompozycjach Franciszka Pospieszalskiego, które usłyszycie, wpływy muzyczne stawiają na równi jazz, improwizację i klasyczne impresjonistyczne brzmienia muzyki fortepianowej. Zespół w tym roku był finalistą konkursu Jazz nad Odrą.

Franciszek Pospieszalski – Kontrabasista pochodzący z muzycznej rodziny. Licencjat duńskiego Rhythmic Music Conservatory. Absolwent PSM II st. im. Józefa Elsnera w Warszawie. Uczęszczał również do szkoły muzycznej z Wydziałem Jazzu na ul. Bednarskiej. W 2018 roku ukończył studia magisterskie na Akademii Muzycznej w Katowicach na Wydziale Jazzu. Jest muzykiem i kompozytorem czynnie działającym w wielu międzynarodowych jak i lokalnych zespołach jako sideman, a także lider kilku swoich projektów. W 2017 r. wydał autorską debiutancką płytę “1st level” ze swoim zespołem Franciszek Pospieszalski Sextet.

Franciszek Raczkowski – Pianista wrażliwy na każdy detal. Impresjonista. Improwizator, w niezwykły sposób wplatający w swój język improwizacji idiom klasycznej pianistyki, z którego wywodzi się jego tożsamość. Jego grę można usłyszeć na kilku różnorodnych stylistycznie albumach (m. in. ’Time’ Przemka Kleczkowskiego i 'Hala’ zespołu Królestwo Beskidu), oraz w muzyce zespołów Vibe Quartet, Follow Dices, z którymi zdobył wiele nagród (Krokus Jazz Festival, Hanza Jazz Festival, Sibiu Jazz). Jest również laureatem VIII Międzynarodowego Konkursu Improwizacji Jazzowej w Katowicach. Jego debiutancki album (Franciszek Raczkowski Trio – Apprentice, wydawnictwo ForTune), zyskał wiele przychylnych opinii w środowisku muzycznym – Jan Ptaszyn Wróblewski stwierdził, że to muzyka z wielkimi nadziejami na przyszłość. Ta sama muzyka znalazła się, obok nagrań Sławka Jaskułke, Leszka Możdżera i Michała Tokaja, w japońskim wydaniu zestawiającym dokonania polskich pianistów (Polish Pianism, wydawnictwo CorePort, 2017).

Péter Somos – Węgierski perkusista, pochodzi z Budapesztu, z rodziny muzyków. Po 7 latach studiowania gry na fortepianie przerzucił się na perkusję. W wieku 15-tu lat zaczął grać z profesjonalnymi zespołami. Ukończył studia z wyróżnieniem w Rotterdamie w Holandii. Podczas swojej kariery miał okazję grać z takimi zespołami/artystami jak: Besh o droM, Charlie Horvath, Abel Marcel Calderon, Roni Eytan, The Authentic Light Orchestra, Nadishana, Gadi Lehavi, Joszko Broda, Ralph Kaminski, Krzysztof Scieranski i innymi. Grał również na festiwalach takich jak: Sziget (HU), Exit (SR), Orange Warsaw Festiwal, Meskie Granie, Opener (PL), Womad (UK), Shanghai World Music Festival (CH), Kolkata Jazz Festival (IN), WOMADelaide (AUS). Koncertował także w Argentnynie, Meksyku, Dubaju i Południowej Korei.

„NORD-OST”
Tekst: Torsten Buchsteiner
Przekład i reżyseria: Adam Nalepa
Obsada: Justyna Bartoszewicz, Magdalena Boć, Sylwia Góra Weber
Multimedia: Tomasz Weber
Czas trwania: ok. 60 min

23 października 2002 r., w trakcie musicalu „Nord-Ost” Alekseia Ivaschenko i Georgiia Vasilyeva, moskiewski teatr na Dubrowce opanowali czeczeńscy bojownicy. Przez 57 godzin przetrzymywali pod bronią ponad 800 widzów. Trzeciego dnia oblężenia rosyjskie siły specjalne przeprowadziły szturm na teatr z użyciem tajemniczego gazu usypiającego. Dzięki temu antyterroryści mogli bezpiecznie wejść do budynku, zabijając jednak na miejscu 40 terrorystów. W akcji zginęło także 133 uśpionych zakładników (dzieci, kobiet i mężczyzn), którzy zatruli się gazem.

Sztuka Torstena Buchsteinera zestawia dramat trzech kobiet: młodej Czeczenki – bojowniczki, tzw. „czarnej wdowy”, łotewskiej lekarki z karetki pogotowia stacjonującej przy teatrze i mieszkanki Moskwy, która wraz z mężem i córką wybrała się tego feralnego wieczoru na spektakl. Trzy kobiety, silne i niezależne, w kwiecie wieku, nagle wykolejone z codzienności przez tę samą katastrofę i los, który każdej z nich przeznaczył inne zadanie. Niemiecki dramaturg wczuwa się w mistrzowski sposób w swoje bohaterki i z wielkim zrozumieniem ich osobistych motywacji, daje im w sztuce „Nord-Ost” możliwość wypowiedzi, wspomnień, znalezienia słuchacza, odreagowania emocji, przerobienia traumy, a przede wszystkim możliwość przeżycia żałoby. Bo mimo, że wszystkie tak bardzo różnią się od siebie, Buchsteiner łączy ich wspólnym mianownikiem: każda jest wdową, ofiarą konfliktu rosyjsko-czeczeńskiego, i tą, która po odejściu partnera została i musi uporać się ze świadomością osamotnienia, poczuciem bezradności, z agresją, rozpaczą i budowaniem na gruzach nowej przyszłości.

***

Ze względu na specyfikę sceny osoby spóźnione nie zostaną wpuszczone na spektakl.