Rewelacyjne world jazz trio łączące w swojej muzyce umiłowanie do orientalnych instrumentów i transowych czy melancholijnych wibracji.

INDIAN AIR tworzą:
Klaus Falschlunger (sitar)
Tobias Steinberger (percussion/framedrums)
Clemens Rofner (doublebass, bassukulele)

Od swojego pierwszego zetknięcia się z muzyką Indii ponad 20 lat temu, austriacki instrumentalista Klaus Falschlunger rozwinął swoje umiejętności, stał się mistrzem gry na sitarze i aktywnym reprezentantem hinduskiej sceny muzycznej w Europie.
Całe emocjonalne spektrum wewnętrznego świata muzyka skumulowało się w projekcie INDIAN AIR.
Na scenie towarzyszą mu kontrabasista Clemens Rofner oraz Tobias Steinberger, grający na instrumentach perkusyjnych takich jak: framedrums, ric, kanjira.
Wzrastając otoczony wszechobecnym rockiem i jazzem Klaus podczas swoich podróży do Azji, na Środkowy Wschód czy po Europie odkrywał więcej i więcej muzycznych odcieni. Niezależnie od jego miłości do muzyki hinduskiej udzielał się i eksperymentował z różnymi formacjami. Jego kreatywność muzyczna i wszechstronność pozwoliła mu współpracować z wieloma muzykami z Indii, Korei, USA czy Europy.

Prezentacja spektaklu nagrodzonego Małą Konsekwencją Teatralną podczas I Sopockich Konsekwencji Teatralnych

***
MELT to obraz, impresja, wrażenie – monodram oparty na pracy z figurą Ofelii z szekspirowskiego „Hamleta”. Tu jest to Ofelia wytwarzajaca własny język swojej fizyczności, seksualnosci, próbująca wyjść poza służalcze „tak Ojcze”, w którym wielokrotnie zamyka ją autor.
Kobieta, która nieustannie stwarza się między nakazem a zakazem, która zawsze jest wobec / względem. Słowo przeplata się w naprzemiennej grze z ruchem, gestem, abstrakcyjną formą
wizualną.
Dodatkowo MELT z ang. tonąć, ale także stopić, topić, rozpuszczać, zatopić, zagłuszać, wzruszacć rozpracowuje finalny motyw Ofelii szukając jego rozwiązania nie tylko w dosłownym szekspirowskim ujęciu, ale także w rodzaju wejścia w stan nieobecności, nieuwagi, bycia poza swoim ciałem i jego działaniami, bycia obok.

Koncepcja, reżyseria, wykonanie: Helena Ganjalyan
Muzyka:Yasuhiro Morinaga

Premiera: 20. Festiwal Szekspirowski w Gdańsku

Milky Wishlake to młody producent, wokalista, kompozytor i pianista. W 2014 roku za sprawą samodzielnie wyprodukowanej EP-ki „Five Contemporary Songs’’, został zauważony przez środowisko muzyczne i okrzyknięty jednym z najbardziej obiecujących debiutantów.

Pierwszy długogrający album Milky’ego „Wait For Us” ukazał się w lutym 2016, już nakładem Nextpop (wytwórni stojącej za sukcesami takich artystów jak: BOKKA, Fismoll, Kari i Baasch).
Album „Wait For Us” to mieszanka popu, elektroniki, neo-soul i muzyki klubowej, w której przewija się styl lat 80-tych i 90-tych. Gościnnie pojawili się: Oly., Dawid Podsiadło i Łukasz Moskal.

Ukończył konserwatorium w Rotterdamie w klasie fortepianu jazzowego, co zaowocowało powstaniem formacji Quantum Trio i albumem „Gravity”. Laureat m.in. I nagrody na festiwalu Eurosong 2013, Muzyka na Plan 2014 (festiwal filmów niemych z oprawą muzyczną wykonywaną na żywo) I miejsca w konkursie IMS Warsaw Fashion Street oraz wyróżnienia na Festiwalu Młodych Talentów 2014.

Dziennikarze stawiają go obok Sohna, Burial’a czy How To Dress Well. Wystąpił m.in. na Spring Break Festival, Liveurope Showcase w warszawskiej Stodole oraz dwukrotnie na Open’er Festival.

Wojciech Staroniewicz – saksofon
Dominik Bukowski – wibrafon
Paweł Urowski – kontrabas
Pzemek Jarosz – perkusja

…to akustyczny jazz z najwyższej półki, bez stosowania ulgi na europejskość produkcji (…) w zamyśle lidera jest muzyką, która może być wykonywana zarówno na wielkich scenach jak i całkiem akustycznie, bez sięgania po mikrofony i wzmacniacze. To z jednej strony powrót do źródeł jazzowego grania, z drugiej zaś estetyczne wariacje na kanwie nowoczesnego, nieskrępowanego mainstreamu dopieszczonego wielką wiedzą o harmonii i kompozycji trójmiejskiego saksofonisty. Chwilami radykalny, ale gdy trzeba również powściągliwy, Staroniewicz w sposób przekonywujący każdą nutą udowadnia, że jest w tej konwencji jazzu w naszym kraju klasą sam dla siebie.
Piotr Iwicki „Jazz Gazeta”

***
Wojciech Staroniewicz – postać znana polskiej publiczności od ponad 25 lat. Saksofonista i kompozytor zaskakujący wciąż nowymi autorskimi projektami muzycznymi, o szerokim spektrum stylistycznym, zarejestrowanymi na ośmiu autorskich albumach. Znakomity sideman, chętnie zapraszany przez innych muzyków (wieloletnia współpraca z norweską grupą „Loud Jazz Band” czy sekstetem Włodzimierza Nahornego). Wojciech Staroniewicz, jako jedyny wśród polskich saksofonistów jazzowych, został zakwalifikowany do półfinału Międzynarodowego Konkursu Improwizacji Jazzowej w Waszyngtonie, gdzie znalazł się w gronie 21 saksofonistów wybranych z całego świata. Oprócz tego zdobył pierwszą nagrodę zespołową oraz indywidualną, za najlepszą kompozycję na festiwalu „Jazz Juniors”. Wraz z zespołem „Set-Off”, zdobył pierwszą nagrodę – „Złoty klucz do kariery” – na „Pomorskiej Jesieni Jazzowej” oraz drugą nagrodę na „International Contest for Youth Orchestras in Hoeilaart” – Belgia. Jest także laureatem prestiżowej nagrody Prezydenta Miasta Sopotu „Sopocka Muza”. Staroniewicz pełnił funkcję członka Rady Akademii Fonograficznej.

Dominik Bukowski – wibrafonista, kompozytor, absolwent Katowickiej Akademii Muzycznej wydz. Jazzu i Muzyki Rozrywkowej. Zdobywca indywidualnego wyróżnienia na Ogólnopolskim Przeglądzie Zespołów Jazzowych w Gdyni (1999) oraz zwycięzca konkursu Bielskiej Zadymki Jazzowej 2002. Od 2003r. zajmuje II miejsce w kategorii wibrafon roku w ankiecie Jazz Forum. Nagrał ponad 30 płyt. Jego album „Projektor” znalazł się w pierwszej dziesiątce najlepszych płyt 2005 roku według miesięcznika Jazz Forum, zaś ostatnia Vice Versa została nominowana do nagrody Fryderyki 2010.

Paweł Urowski – kontrabasista i gitarzysta basowy. Absolwent Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu. Zdobywca nagród i kilku wyróżnień indywidualnych w konkursach jazzowych, takich jak m.in. EIM, Jazz Juniors czy Krokus Jazz Festiwal. Nagrał 12 płyt, w tym album nominowany do Fryderyka 2010, wydany w ramach formacji Dziki Jazz.

Przemysław Jarosz – perkusista związany z wrocławskim środowiskiem jazzowym od początku studiów na tamtejszej Akademii Muzycznej w 1999r. W czasie studiów finalista wielu konkursów i laureat kilku nagród zespołowych i indywidualnych.

Otwieramy scenę, udostępniamy wzmacniacze, gitary, mikrofony, cajony, perkusję i zapraszamy wszystkich muzyków i słuchaczy. Gramy bluesa. Słuchamy bluesa.

Wstęp wolny

***
fot. Bartosz Wołk-Karaczewski

***
Wspiera nas Zwierzyniec