Znany bard, specjalista od czarnego humoru, wykona piosenki krwawe i mroczne.

Olek Grotowski występuje od 46 lat. W roku 1972 poznał Andrzeja Waligórskiego, którego twórczością był zafascynowany już wcześniej i dostał od niego pierwszą porcję tekstów, do których opracował muzykę. W latach siedemdziesiątych, występując na festiwalach piosenki studenckiej i turystycznej, zdobywał głównie nagrody publiczności. To spowodowało, że już po trzech latach występy w klubach stały się jego jedynym źródłem dochodu. W roku 1981 zdobył Srebrny Knebel na I Przeglądzie Piosenki Prawdziwej „Zakazane Piosenki”.
Swoją popularność zawdzięcza głównie wykonywaniu tekstów Andrzeja Waligórskiego zdjętych przez cenzurę, które skutecznie przemycał na oficjalnych koncertach.

Wojtek Szczepanik – pochodzący z Tczewa muzyk, od paru lat krąży pomiędzy miastem rodzinnym a Berlinem, gdzie przez ostatni rok pracował nad nowym materiałem.

Od imprez techno do występów w najlepszych salach filharmonii w Polsce, muzyczna ewolucja pianisty i wirtuoza Wojtka Szczepanika jest intrygująca i nieustająca. Po rezygnacji z kariery profesjonalnego skateboardzisty ze względu na zbyt dużą liczbę różnorakich kontuzji Wojtek postanowił zająć się muzyką na poważnie. Pchnięty pasją do komponowania inwestował w swój muzyczny rozwój, jednak decyzja o poświęceniu się muzyce podjęta została po niefortunnej kradzieży w Paryżu, gdy, aby zarobić na bilet powrotny Wojtek zaczął grać na dworcu kolejowym Gare du Nord.

Pasję kompozytorską łączy ze studiami architektonicznymi. Zrozumienie dla przestrzeni i dźwięku jest dobrze słyszalne w jego utworach. Do muzyki podchodzi z intuicyjną refleksją, rzadko spotykaną u tak młodych artystów. Jego ostatni album „Instinct” nagrany został w drewnianym kościele, wydany został przez szwedzką wytwórnię 1631 Recordings. Wydanie płyty zwieńczone zostało długą serią koncertów i występem na Open’er Festival 2018. Skupia się dziś na intymnym brzmieniu fortepianu, choć nie stroni od syntezatorów i elektronik. Co raz częściej sięga po instrumenty elektroniczne, które pełnią w jego twórczości znaczącą rolę.

Ten młody kompozytor spędził wiele weekendów w najlepszych berlińskich klubach techno i wiele nocy eksperymentując z syntetyzatorami, padami i innymi gadżetami elektronicznymi. Ci z Was, którzy uwielbiają autentyczne, intymne i dobrze przemyślane dźwięki, na pewno zachwycą się Wojtkiem Szczepanikiem.
—
iamwojtek.com
www.facebook.com/szczepiano

Kolejna odsłona BOTO Jam. Tym razem gospodarzami będą Grzegorz Sycz i Marcin Bożek, którzy zagrają w składzie:

Marcin Bożek – bas
Tomek Gadecki – saksofon
Adam Skorczewski – trąbka
Grzegorz Aleksander Sycz – perkusja
i goście

***
Marcin Bożek – muzyk, improwizator, kompozytor. Absolwent Wydziału Jazzu i Muzyki Rozrywkowej Akademii Muzycznej w Katowicach, posiada dyplom magistra sztuki w zakresie gry na gitarze basowej. Laureat wielu nagród w międzynarodowych konkursach i festiwalach. Etatowy basista Teatru Muzycznego w Gdyni od 2005 do 2015 roku. Od 2007 roku współtworzy polską scenę muzyki improv. Improwizuje z muzykami, aktorami, malarzami artystami, tancerzami oraz solo.
Strona artysty: www.marcinbozek.pl

Grzegorz Aleksander Sycz –  muzyk, kompozytor, pedagog, aranżer. Grę na perkusji rozpoczął w wieku lat 4. Absolwent Folkwang Hochschule Essen BRD. Najlepiej czuje się w stylistyce jazz-funk, fusion i modern jazz. Współpracował m.in. z takimi muzykami jak: Ian Gillan (Deep Purple), Angus Tomas Bangus, Franz Hauzinger, Hans-Peter Salentin, Gilda Razzani, John Goodman, Leszek Możdżer, Zbigniew Namysłowski, Janusz Muniak, Leszek Żądło, Jarosław Śmietana, Paweł i Krzysztof Ścierańscy,Marek Piekarczyk oraz z grupą SBB: Józefem Skrzekiem, Apostolisem Anthimosem. Obecnie koncertuje z: Gosia Szmuda Band (Jazz Dla Dzieci), Special Jazz Sextet, John C.Marshall, Gregory Gaynair.ELEC-TRI-CITY,,S.A.N.SPACE TRIO.

***

Na wieczór „Solo nowel” złożą się cztery miniaturowe spektakle improwizowane, które zostaną zagrane tu i teraz, na oczach publiczności, bez napisanego scenariusza.

„Moim założeniem jest to, by każda z nowel rozpoczęła się od innej inspiracji podanej przez publiczność. W celu pozyskania owych inspiracji, zadam widzom pytania, dotyczące nadchodzącego minispektaklu. Czasem poproszę o jakiś szczegół charakteru bohatera, czasem o miejsce akcji, a czasem o temperaturę pierwszej sceny i element scenografii. Różne pytania = różne odpowiedzi = różne nowele.

Od lat w teatrze impro fascynuje mnie możliwość żonglowania konwencjami fabularnymi, możliwość zagrania na scenie wszystkiego za pomocą umowności, pantomimy, absurdalnych efektów specjalnych oraz możliwość emocjonującej Opowieści. Dzięki solowej improwizacji, którą od jakiegoś czasu się zajmuję, mogę zabrać widzów i siebie w głąb swej wyobraźni i zobaczyć, gdzie się wypłynie. I o ile w spektaklu „Sam Termos” improwizuję jeden, długi fabularny spektakl, to „Solo nowele” mają dać mi możliwość wyżycia się w zbudowaniu kilku suspensów w różnych światach i konwencjach jednego wieczoru.

Trochę sensacji, może romansu, absurdu, fantastyki, zwierząt, na pewno też garść pośmiania się z tego, jak pokręcone jest życie bohaterów moich nowel! I jeden ja!

Zapraszam,

Wojciech Tremiszewski”

grafika: Pawel Krol Art

***
Ze względu na specyfikę sceny osoby spóźnione nie zostaną wpuszczone.