Zwycięzca konkursu Firestone – Wojtek Szczepanik – na scenie Teatru BOTO.

Od imprez techno do występów w najlepszych salach filharmonii w Polsce, muzyczna ewolucja pianisty i wirtuoza Wojtka Szczepanika jest intrygująca i nieustająca. Po rezygnacji z kariery profesjonalnego skateboardzisty ze względu na zbyt dużą ilość różnorakich kontuzji, Wojtek postanowił zająć się muzyką na poważnie. Pchnięty pasją do komponowania inwestował w swój muzyczny rozwój, jednak decyzja o poświęceniu się muzyce podjęta została po niefortunnej kradzieży w Paryżu, gdy, aby zarobić na bilet powrotny Wojtek zaczął grać na dworcu w Gare Du Nord.

Obecnie, Wojtek łączy komponowanie ze studiami architektonicznymi. Jego zrozumienie dla przestrzeni i dźwięku jest dobrze słyszalne w jego kompozycjach. Pianista podchodzi do muzyki z intuicyjną refleksją rzadko spotykaną u tak młodych artystów. Jego drugi album, nagrany w drewnianym kościele, zatytułowany Instinct i wydany pod szyldem niszowej, szwedzkiej wytwórni 1631 Recordings, został skomponowany w obnizownym o 8 Herz’y standardzie strojenia A-432, by dopasować się do częstotliwości, z którą ludzkie ciało rezonuje I wchodzi w stan relaksu. Ale nie oczekujcie, że ten album Was uśpi i wprawi w stan medytacyjny. Ten młody kompozytor, spędził wiele weekendów w najlepszych berlińskich klubach techno i wiele nocy eksperymentując z syntezatorami, kontrolerami i innymi instrumentami elektronicznymi. Ci z Was, którzy uwielbiają autentyczne, intymne i dobrze przemyślane dźwięki, na pewno zachwycą się Wojtkiem Szczepanikiem.

Do posłuchania:

Natalia Kwiatkowska- vocal
Robert Kapkowski – gitara

***
THE MISSING PART to duet akustyczny, którego wokalistka to dwukrotnie wybrany NAJLEPSZY BLUESOWY GŁOS KOBIECY W POLSCE, natomiast gitarzysta to FINALISTA programu Must Be The Music. Rewelacyjny kontakt z publicznością i interakcja to jedna z wielu zalet cechujących duet.
Lekkość i radość muzyczna to coś, co urzeka i zapada w pamięć.

Koncerty THE MISSING PART to unikatowe wydarzenie, które za każdym razem przenosi słuchacza w inny świat. Stworzony ku zaspokojeniu tęsknoty za lirycznym, nostalgicznym i bardzo emocjonalnym brzmieniem. W słowach piosenek i w ich melodiach każdy może odnaleźć swoje skrywane uczucia i sentymenty. Tworzą niezwykłą fuzję gatunkową mieszając ze sobą bluesa, soul, funky, wplatając pomiędzy nie elementy jazzowe i poetyckie. Adaptując dawne przeboje Henryka Warsa, np. „Zimny Drań” czy”Miłość Ci Wszystko Wybaczy” zaskakują, rozbawiają i wzruszają.

Drodzy Państwo, musieliśmy zmienić godzinę spektaklu z 20:00 na 21:00. Przepraszamy za niedogodności i do zobaczenia!

SUPERPRODUKCJA TEATRU BOTO!

5 aktorów.
Profesjonalna choreografia.
Rozbudowana scenografia.
Fascynujące światła.
Feeria barw.

„Wróżka z kranu”
kuchenny wodewil patologiczny

Autor: Pierre Gripari
Przekład: Barbara Grzegorzewska
Dramaturgia i reżyseria: Michał Derlatka
Obsada: Sylwia Góra Weber, Zofia Bartoś, Magdalena Smuk, Piotr Srebrowski, Marek Tynda
Muzyka: Tomasz Gadecki
Scenografia i światła: Tomasz Weber
Czas trwania: ok. 60 min

„Szczęśliwa, skromna rodzina, normalni ludzie, normalne życie, a tu bach – taka kara Boska. Takie nieszczęście. Kto by się spodziewał? Tylko za jakie grzechy, pytam? Dlaczego akurat my?” – docieka rozgoryczony Albert A. (56 l.). Barbara A. (54 l.) dodaje: „Najpierw myślisz – taki dar losu. Takie szczęście. Taka okazja. Z dnia na dzień stajesz się kimś… A po paru dniach wszystko zaprzepaszczone… Wszystko. Tragedia… Koszmar. Po prostu koszmar… Dlaczego pytam? Dlaczego?”

Albert i Barbara A. zgodzili się podzielić z Państwem swą tragiczną historią i opowiedzieć o przerażającym spotkaniu z wróżką z kranu. Warto ich posłuchać. Ku przestrodze.

Spektakl przeznaczony dla widzów powyżej 16. roku życia.

***
Ze względu na specyfikę sceny osoby spóźnione nie zostaną wpuszczone na spektakl.

Najnowszy projekt kompozytora i pianisty Leszka Kułakowskiego prezentujący premierowe utwory na jazzowe Ensemble piccolo z udziałem gwiazd polskiego jazzu.

Muzyka jest bardzo osobista, szeroka, ekologiczna, pełna sonorystycznych planów dźwiękowych. Naczelna ideą koncepcyjnej płyty Leszka Kułakowskiego są stosunki między dźwiękami – wertykalne (harmoniczne) i linearne (melodyczne – interwałowe, rytmiczne). Poszczególne utwory są skonstruowane wg. kodów cyfrowych odwzorujących muzyczne zdarzenia w utworach. Tytuły utworów to wymienione już wcześniej kody, ”współczesne piny muzyczne” – „1212222″, ”44244”, ”66665” itd.

Zespół tworzą:
Leszek Kułakowski – kompozytor, pianino
Piotr Kułakowski – kontrabas
Tomasz Sowinski – perkusja

Leszek Kułakowski nazywany „wizjonerem jazzu” jest uważany przez krytykę za jednego z najwybitniejszych polskich artystów jazzowych lat 90-tych (płyta Eurofonia została uznana w ankiecie Jazz Forum 2000 „Albumem Roku”, zaś Leszek Kułakowski został laureatem Pomorskiej Nagrody Artystycznej). Współpracował z wieloma czołowymi postaciami polskiego jazzu i koncertował na najważniejszych festiwalach jazzowych kraju i scenach Europy Zachodniej (Niemcy, Holandia, Francja, Hiszpania) i w Stanach Zjednoczonych. W twórczości kompozytorskiej zafascynowany jest jazzem traktowanym jako tworzywo uniwersalnej narracji muzycznej. Jest jednym z niewielu kompozytorów na świecie łączącym jazz z muzyka artystyczną tzw. „Third Stream”. Skomponował ponad 150 utworów na różne obsady jazzowe. W małych formach jazzowych eksperymentuje z materią dźwiękową łącząc treści jazzowe z aleatoryzmem [Aleatomodalblues] , serializmem [Seriablueslizm], polimodalizmem, politonalnością [Gonitwa nr. 7].

„(…) L. Kułakowski reprezentuje w pełnym wymiarze typ idealnego muzyka poruszającego się ze swobodą po bardzo różnych gatunkach muzyki współczesnej i jazzowej. To jedna z najciekawszych postaci twórczych polskiego jazzu, zasługujący bez wątpienia na znacznie bardziej eksponowane miejsce w świadomości i pamięci fanów.”
ROMAN KOWAL – JAZZ FORUM

„(…) Dzięki głębokiej znajomości jazzowego rzemiosła dotychczasowe dokonania Kułakowskiego charakteryzują się świeżością, oryginalnością i wnoszą w świat polskiego jazzu nowe spojrzenie na muzykę .” 
ROBERT BUCZEK – GAZETA WYBORCZA