Spektakl SAM. oparty na tekstach Williama Shakespeare’a, Samuela Becketta i Sarah Kane nie posiada tradycyjnej struktury dramatycznej, gdzie historia bohatera, poprzez perypetie, zmierza do jakiegoś finalnego rozwiązania. Nie ma w nim też wyraźnie zarysowanej postaci scenicznej, o której można powiedzieć coś jasnego i pewnego. Akcja spektaklu zbudowana jest z zabłąkanych fragmentów „Hamleta”, „Towarzystwa” i „Psychosis 4.48”. Ich wspólnym tematem jest świadomość, świadomość kogoś, kto za wszelką cenę chce ustalić, kim tak naprawdę jest, chce poznać tego kogoś, którego twarz wykleja wnętrze jego umysłu? Takie pytania – czy nam się to podoba czy nie – docierają do nas wyraźnie i nieubłaganie w sytuacji kryzysu tożsamości, w stanach szoku lub załamania nerwowego. Dlatego taki, a nie inny dobór tekstów. Beckett pyta z precyzją i metodycznością, nieomal kartezjańską. Sarah Kane krzyczy, bez ogródek, prosto z serca. Szekspir wyśpiewuje to w monologach szalonego Hamleta. Co ich łączy? To, że człowiek musi toczyć ten pojedynek sam. Aktor ma jednak na scenie tą przewagę, że towarzyszy mu stale jego teatralny, wizualny sobowtór, umożliwiając sytuację dialogu tak z autorem, jak i z widzem.
W sferze praktyki teatralnej, spektakl powstał z inspiracji ostatnim etapem pracy Jerzego Grotowskiego, odkryciami psychologii zorientowanej na proces Arnolda Mindella, a w głównej mierze sytuacjami dialogicznymi wynikającymi z autoreferencyjnych struktur narracyjnych monologów beckettowskich. Ten ostatni obszar jest centralnym polem badawczym artysty i głównym tematem jego przewodu doktorskiego, realizowanego pod okiem prof. Krystiana Lupy.
W praktycznym badaniu sytuacji dialogicznej twórca korzysta z wiedzy i konsultacji psycholożki Agnieszki Wróblewskiej z Warszawskiej Akademii Psychologii Zorientowanej na Proces.

Reżyseria, choreografia, scenografia, kostiumy: Przemysław Wasilkowski
Tekst: Przemysław Wasilkowski na podstawie Samuela Becketta, Sarah Kane, Williama Shakespeare’a
Obsada: Przemysław Wasilkowski
Data premiery: 20 września 2016 r., Instytut Jerzego Grotowskiego we Wrocławiu
Czas trwania: 60 min.

***
Prezentacja konkursowa w ramach przeglądu I Sopockie Konsekwencje Teatralne 2017.

***
Dziękujemy firmie Victus Apartamenty za pomoc w realizacji Przeglądu.

***
Ze względu na specyfikę sceny osoby spóźnione nie zostaną wpuszczone.

Zdjęcia z prezentacji wykonane przez Jurka Bartkowskiego.

Dwie osoby przeżywają coś jednocześnie, ale czy to jest to samo? Odpowiedź może być tylko jedna: nie! Dlatego historia, którą wam opowiemy, ma dwie wersje. Niny i Paula.
Wszystko zaczęło się ostatniego dnia szkoły, tuż przed rozdaniem świadectw. Choć Nina i Paul chodzili do jednej klasy już od dawna, właśnie ten dzień zmienił między nimi wszystko. Okazuje się jednak, że każde z dwójki głównych bohaterów zupełnie inaczej pamięta wydarzenia, które ich połączyły. Jak było naprawdę? Czy rację ma Nina czy Paul? To nieistotne. Ważne, że jest coś, co łączy obie opowieści – pierwsze prawdziwe uczucie, potrzeba akceptacji i strach przed ośmieszeniem…
Bohaterów przedstawienia poznajemy w momencie przemiany. W swojej drodze do dorosłości są na stacji pośredniej – w ich życiu jest jeszcze ciągle miejsce dla lalek i innych atrybutów dzieciństwa, ale jednocześnie są to przedmioty, które ukrywa się przed kolegami. Równie ważne w ich życiu stają się pierwsze zauroczenia oraz problemy z nimi związane. Obawa przed odrzuceniem i ośmieszeniem. Euforia w obliczu akceptacji. Huśtawka emocji i nastrojów… Nasz spektakl jest doskonałym pretekstem do rozmowy o uczuciach. Pokazuje także, że prawa do miłości nie nabywa się i nie traci wraz z wiekiem.

Reżyseria: Laura Sonik
Tekst: Thilo Reffert
Przekład: Lila Mrowińska-Lissewska
Scenografia: Katarzyna Bublewicz
Muzyka: Miłosz Markiewicz
Ruch sceniczny: Magdalena Widłak
Obsada: Ewa Anna Mrówczyńska, Kamil Dobrowolski
Premiera: 3 czerwca 2016 – Wrocław, 4 czerwca 2016 – Rzeszów
Czas trwania: 60 min.

fot. Tadeusz Poźniak
***
Prezentacja konkursowa w ramach przeglądu I Sopockie Konsekwencje Teatralne 2017.

***
Dziękujemy firmie Victus Apartamenty za pomoc w realizacji spektaklu.

***
Ze względu na specyfikę sceny osoby spóźnione nie zostaną wpuszczone.

Spektakl teatru jednego aktora zainspirowany „Piaskownicą” Michała Walczaka. Ze słynnego już dramatu, który nierozerwalnie wręcz kojarzy się z dwójką głównych bohaterów, została wyrzucona Miłka. Pozostał Protazek. Sam sobie. Próbuje on walczyć, ale sam nie wie o co. Próbuje walczyć, ale nie wie dla kogo. Walczy, choć nie ma nawet z kim. Chce krzyczeć i nie ma na kogo. Sam nie wie gdzie jest, kim jest i nie wie, czy kogokolwiek to interesuje.

Nagrody: II Premia, Międzynarodowy Festiwal Teatrów Jednego Aktora, Moskwa (Rosja), (12.2010); Nagroda Kapituły Publiczności, 5 (25) Festiwal Festiwali Teatrów Jednego Aktora, Toruń (11.2010); Nagroda Marszałka Województwa Dolnośląskiego, Międzynarodowe Wrocławskie Spotkania Teatrów Jednego Aktora (WROSTJA), Wrocław (11.2010); I miejsce, Ogólnopolski Festiwal Teatrów Jednego Aktora (OFTJA), Wrocław (11.2009)

Reżyseria: Krzysztof Grabowski
Tekst: Krzysztof Grabowski wg „Piaskownicy” Michała Walczaka
Obsada: Krzysztof Grabowski
Data premiery: 1 listopada 2009 r., Wałbrzych
Czas trwania: 30 min.

fot. M. Szwed

***
Prezentacja konkursowa w ramach przeglądu I Sopockie Konsekwencje Teatralne 2017.

***
Ze względu na specyfikę sceny osoby spóźnione nie zostaną wpuszczone.

Autoportret z miastem w tle. Sztuka inspirowana legendą wiedeńskiego kompozytora. Czterdziestoletni kierowca taksówki. Mężczyzna inteligentny i pełen osobistego uroku, z lekką nadwagą, wywołaną zapewne słabością do włoskich przysmaków… Tak, to właśnie nasz bohater. Z pozoru zwyczajny. Ma jednak niecodzienne hobby: tworzy własną, alternatywną mapę miasta – zbudowaną z dźwięków. W ten sposób odnajduje ład i harmonię świata. Pewnego dnia, do jego taksówki wsiada człowiek, który na zawsze odmienia jego życie…Prosta, oszczędna forma narracyjna. Tło spektaklu stanowi muzyka klasyczna i dźwięki miasta. Spektakl powstał w koprodukcji Teatru Rawa z Instytucją Kultury Katowice – Miasto Ogrodów. Spektakl uhonorowany Małym Laurem Konrada podczas XVIII Ogólnopolskiego Festiwalu Sztuki Reżyserskiej – INTERPRETACJE.

Reżyseria: Maciej Dziaczko
Tekst: Ewa Kubiak
Udźwiękowienie: Tomasz Leś
Lektor j. włoskiego: Monika Kubiak
Scenografia/kostiumy: Ewa Kubiak i Maciej Dziaczko
Obsada: Hubert Bronicki
Premiera: 11 grudnia 2015 r., Teatr Rawa w Katowicach
Czas trwania: 70 min.

fot. P. Koniarska
***
Prezentacja konkursowa w ramach przeglądu I Sopockie Konsekwencje Teatralne 2017.

***
Ze względu na specyfikę sceny osoby spóźnione nie zostaną wpuszczone.

***
Zdjęcia prezentacji wykonane przez Jurka Bartkowskiego.