>>> Spektakl prezentowany w ramach Festiwalu Teatru Dokumentalnego Sopot Non-Fiction 2019 <<<

Prezentacja: 29 sierpnia 2019, godz. 20:00
Scena Kameralna Teatru Wybrzeże, ul. Bohaterów Monte Cassino 30, Sopot

„Grotowski non-fiction”
koprodukcja: Teatr Kochanowskiego w Opolu i Wrocławski Teatr Współczesny
Tekst: Krzysztof Szekalski oraz zespół aktorski
Koncepcja: Katarzyna Kalwat i Zbigniew Libera
Reżyseria: Katarzyna Kalwat
Kurator projektu: Joanna Zielińska
Muzyka: Hanka Klepacka
Realizacje wideo/zdjęcia: Tomasz Tyndyk
Światło: Ewa Łuczak
Obsada:
Teatr im. J. Kochanowskiego w Opolu: Magdalena Maścianica, Monika Stanek, Andrzej Jakubczyk, Rafał Kronenberger
Wrocławski Teatr Współczesny: Ewelina Paszke-Lowitsch, Mariusz Bąkowski , Jerzy Senator
Gościnnie: Hanka Klepacka, Roman Pawłowski

„Grotowski non-fiction” jest projektem zainspirowanym życiem i twórczością Jerzego Grotowskiego, który tworzył słynny Teatr 13 rzędów w Opolu i Teatr Laboratorium we Wrocławiu.
Grotowski w teatrze jest postacią kultową. Jak zatem w takim mitologicznym postrzeganiu twórcy odnaleźć prawdę? Czy w ogóle dotarcie dooprawdy o człowieku na podstawie zachowanych wspomnień i śladów jest możliwe? Zadanie staje tym trudniejsze, że żadna z osób biorących udział w projekcie nigdy nie widziała na żywo spektaklu Jerzego Grotowskiego.
„Grotowski non-fiction” to projekt o stwarzaniu pamięci. Kluczowym elementem tej eksperymentalnej pracy jest próba odtworzenia postaci samego Grotowskiego poprzez uwagi, opinie, wspomnienia oraz wyobraźnię i fantazję aktorów, którzy – przewrotnie – stają się reżyserami i badaczami tematu, wciągając widzów w nietypowe prace rekonstrukcyjne.
W trakcie pracy nad projektem powstała książka o Grotowskim pisana z perspektywy aktorów, a kontynuacją spektaklu jest wystawa Zbigniewa Libery.

***
więcej na: www.sopotnonfiction.pl

>> Spektakl prezentowany w ramach Festiwalu Teatru Dokumentalnego Sopot Non-Fiction 2019 <<<

Prezentacja: 28 sierpnia 2019, godz. 20:00
Scena Kameralna Teatru Wybrzeże, ul. Bohaterów Monte Cassino 30, Sopot

MOSKWIN
Wrocławski Teatr Lalek
Reżyseria: Lena Frankiewicz
Tekst: Jarosław Murawski
Scenografia: Mirek Kaczmarek
Choreografia: Filip Szatarski
Muzyka: Kamil Pater, Barbara Wilińska
Muzyka na żywo: Barbara Wilińska
Aktor: Tomasz Maśląkowski

Rosja, rok 2011. Policja zatrzymuje na cmentarzu w Niżnym Nowgorodzie 45-letniego mężczyznę, który ma przy sobie torbę z ludzkimi kośćmi. Zatrzymanym okazuje się Anatolij Moskwin, lokalny historyk i znany w Rosji lingwista, władający trzynastoma językami znawca kultury celtyckiej oraz rytuałów pogrzebowych ludów syberyjskich.
Co robił na cmentarzu i skąd się wzięły kości w jego torbie?
Policjanci udają się do mieszkania podejrzanego – a my wraz z nimi. Z każdą kolejną minutą coraz głębiej zanurzamy się w dziwaczny świat Moskwina i coraz szerzej otwierają nam się oczy. Okazuje się, że ten mizantrop, który nigdy nie miał kobiety, nie mieszkał sam. W swoim domu stworzył prawdziwe uniwersum – świat, do którego dostęp miał tylko on. Gdzie istniała nauka, zabawa – i miłość. Gdzie kwitło życie. 
Przyglądamy się mu oczami Moskwina i zdumionych policjantów, rozpoznajemy reguły. Staramy się zrozumieć – bądź przekląć.
MOSKWIN jest projektem z pogranicza teatru dokumentalnego, performansu i rozbudowanego planu lalkowego, na którym oparta zostaje instalacja Bohatera. To próba stworzenia prywatnej mitologii, w ramach której można dokonać konstrukcji tożsamości, jak i akt oskarżenia odczytany światu, który, kierując się niejasnymi kryteriami sprawiedliwości, z każdego może zrobić winowajcę.

Spektakl powstał we współpracy z Festiwalem Teatru Dokumentalnego i Rezydencji Artystycznej Sopot Non-Fiction.

***
więcej na: www.sopotnonfiction.pl

>> Spektakl prezentowany w ramach Festiwalu Teatru Dokumentalnego Sopot Non-Fiction 2019 <<<

Prezentacja: 27 sierpnia 2019, godz. 20:00
Scena Kameralna Teatru Wybrzeże, ul. Bohaterów Monte Cassino 30, Sopot 

„Rzeczy, których nie wyrzuciliśmy” – spektakl inspirowany książkami Marcina Wichy: „Rzeczy, których nie wyrzuciłem” oraz „Jak przestałem kochać design”

Teatr Fredry w Gnieźnie
reżyseria: Magda Szpecht
scenariusz i dramaturgia: Łukasz Wojtysko
scenografia: Michał Korchowiec
muzyka: Krzysztof Kaliski
wideo art.: Wojtek Doroszuk
fonosfera: Maciej Szymborski
występują: Kamila Banasiak, Zuzanna Czerniejewska, Jan Niemczyk oraz Lucyna Kaszyńska (gościnnie), Stefania Wojciak (gościnnie), Marek Szymaniak (gościnnie)
inspicjent : Ewa Malicka

Bohaterowie spektaklu wspominają zmarłych rodziców. Ale ich historie zostają opowiedziane z perspektywy rzeczy – przedmiotów, które zostawili po sobie rodzice. Desek kreślarskich, ulubionych książek, ukochanych kapci, kawałka drewna, tabliczki na drzwi czy porcelanowej krowy. Co mówią o nas przedmioty i jak nas zapamiętają? – to podstawowe pytanie zadawane przez twórców spektaklu „Rzeczy, których nie wyrzuciliśmy.”
Inspiracją dla scenariusza Łukasza Wojtyski były dwie znakomite książki Marcina Wichy („Jak przestałem kochać design”, „Rzeczy, których nie wyrzuciłem”) oraz wspomnienia trójki mieszkańców Gniezna i jego okolic: Lucyny Kaszyńskiej, Marka Szymaniaka i Stefanii Wojciak. 
Twórcy badają relacje współistnienia człowieka i przedmiotów, związki tego co ludzkie i emocjonalne z tym, co pozornie nieożywione. Zauważają przedmioty. I wykorzystują rekwizyty pochodzące z teatralnego recyklingu, by stworzyć opowieść o rodzicach, ale też projektowaniu i jego wpływie na codzienne życie. Opowieść o międzypokoleniowej wymianie przedmiotów oraz o tym, że teksty Marcina Wichy budzą w nas niepohamowaną potrzebę opowiadania własnych historii.
Za „Rzeczy, których nie wyrzuciłem” Marcin Wicha otrzymał Nagrodę Nike 2018.

***
więcej na: www.sopotnonfiction.pl