W MROKU… – portrety Homo sapiens obu płci jako odwieczne pytanie o stan, kondycję i kierunek ewolucji naszego gatunku w kontekście galopującej rewolucji przemysłowej i kulturowej.

Do innych publikowanych zbiorów autora należą:

DŹWIĘK – cykl poświęcony słuchaczom koncertów różnych gatunków muzyki jako dokumentacja nastrojów, aury wynikającej z kontaktu między wykonawcami i słuchaczami.

DUCH – cykl poświęcony sferze duchowej ludzkiej egzystencji. Kto był pierwszy, kobieta czy mężczyzna ? Po co mężczyźnie sutki ? Prace z okresu pierwszej fascynacji możliwościami obróbki
komputerowej.

KIRKUT – cykl dokumentacyjny ginącego na oczach lokalnej społeczności cmentarza żydowskiego w Inowłodzu. Temat tabu w strefie trójkąta inowłodzkiego.

FESTIWAL – praca poświęcona okołofestiwalowym zdarzeniom w relacjach między gośćmi „Festiwalu w krajobrazie” oraz rdzenną ludnością. Witamy Was chlebem i solą a czasem sztachetą…

WERONIKA – świat dziecka skąpanego w słońcu i sielankowej atmosferze wakacji spędzanych na wsi widziany oczami dorosłych ponieważ selfie nie było jeszcze aż tak popularne.

WISTOM – obraz „pobojowiska”, zamkniętego w okresie transformacji ustrojowej zakładu włókien chemicznych „WISTOM” w Tomaszowie Mazowieckim. Niechlubna karta historii człowieka spowita mgłą oparów siarki.

WYKLUWANIE – cykl pokazujący stoicką walkę natury i obronę przed dewastacyjną działalnością człowieka w kopalni chalcedonitu w Inowłodzu. Stopniowo, wolnymi krokami w majestacie ewolucji
skała pokazuje nam środkowy palec.

ABAK-rozważania – to zapis stanu ducha autora. Zapis korelacji obiektu i obserwatora, świadomości
i podświadomości, postrzeganych zjawisk fizycznych, halucynacji oraz wyobrażeń składających się na tzw. fotomorganę.
***
BIO:
Marek Leszczyński:
Gdynianin. Obecnie mieszkaniec gminy Inowłódz, powiernik lasów kaszubskich i spalskich, muzyk, fotografik, samorządowiec. Od 1976 roku muzyk grup „18 września ATMAN”, „Teatr Dźwięku ATMAN”, „PATHMAN”. Współtwórca i organizator interdyscyplinarnego ”Festiwalu Muzyka w Krajobrazie” w Inowłodzu – pierwsza edycja w 1996 r. – przekształconego w „Festiwal w Krajobrazie” – ostatnia edycja w 2016r.

LAWAAI improwizuje akustyczne opowieści inspirowane bodźcami wizualnymi oraz architektonicznymi. Muzycy rozbudowują własny dźwiękowy wszechświat, który oddycha i rozwija się niczym żywy organizm.
Połączeni zamiłowaniem do akustycznych eksploracji oraz estetyki minimalistycznej, członkowie zespołu poznali się w Kopenhadze w 2017 roku. Po dwóch muzycznych spotkaniach, postanowili kontynuować współpracę pod nazwą LAWAAI (z duń. „hałas”) – na znak sprzeciwu wobec systematycznego podziału dźwięków na hałas lub muzykę.

W marcu 2018, po serii koncertów w Danii, ukazało się pierwsze, niezależne i
niezatytułowane wydawnictwo zespołu w postaci kasety magnetofonowej o
ograniczonym nakładzie. Zespół odbył wówczas trasę koncertową po Europie, której finał dał początek ich nowemu albumowi. Materiał nagrany na żywo w Studiu Nagraniowym S2 Polskiego Radia w Warszawie ukazał się we wrześniu 2019 roku jako longplay (pod tytułem / pt.) Densities, Forces, Intensities, wydany w label’u Howard Records.
____________________________________________

Perkusista Jeppe Høi Justesen (Dania; ur. 1988) ukończył studia na kopenhaskim Rhytmic Music Conservatory w 2017 roku i od kilku lat jest bywalcem duńskiej sceny eksperymentalnej. Wykształcił w graniu charakterystyczną melodyjność wrażliwość, które można usłyszeć w rozmaitych projektach z jego udziałem. Jeppe grał, koncertował i nagrywał z takimi wykonawcami jak Christian Kyhl, Laura Toxværd, Hellas, Kasper Tranberg, Kristian Tangvik, Eliot Cardinaux, Mia Dyberg czy Mads Egetoft.

Basista Stan Callewaert (Belgia; ur. 1995) jest absolwentem jazzu na Królewskim Konserwatorium w Antwerpii. Przeprowadził się do Kopenhagi w roku 2016, aby studiować na Rhythmic Music Conservatory na kierunku Music Performance. Wspólnie z belgijskim trio Donder, wydał cztery albumy, wygrał konkursy STORM! 2017 i Jong Jazztalent Gent 2019, oraz intensywnie koncertował w Belgii jak i poza nią. Obecnie Stan mieszka w Oslo. Na przestrzeni lat dzielił scenę z wykonawcami takimi jak Randy Peterson, Kresten Osgood, Sigbjørn Apeland czy Lars Greve. Charakteryzuje go niekonwencjonalne, teksturalne podejście do kontrabasu.

Kamil Piotrowicz (Polska, ur. 1992) pianista, kompozytor, współtwórca festiwalu ‘Idealistic Festival’ oraz niezależnego wydawnictwa ‘Howard Records’. Jest liderem i członkiem zespołów Kamil Piotrowicz Sextet, LAWAAI, Wojtczak / Piotrowicz, HAŁVVA. Ukończył z wyróżnieniem studia magisterskie w klasie kompozycji prof. Leszka Kułakowskiego w Akademii Muzycznej w Gdańsku oraz w Rhythmic Music Conservatory w Kopenhadze. Obecnie rozpoczął pianistyczne studia doktoranckie w ‘The Royal Academy of Music’ w Aarhus. Nominowany do nagrody Fryderyk 2019 oraz Fryderyk
2017 za autorskie albumy Product Placement oraz Popular Music wraz z Kamil Piotrowicz Sextet. Otrzymał szereg nagród kulturalnych, m in. Zachodniopomorską Nagrodę Kulturalną ‘Pro Arte’ czy ‘Młody Twórca Kultury’ Miasta Gdańska. Koncertował w wielu państwach Europy jak i również w Afryce. Współpracował m. in. z Christianem Lillingerem, Jaimie Branch, Jacobem Anderskovem, Lotte Anker, Sainkho Namtchylak czy Jankiem Młynarskim.

 

Maciej Cieślak i Max Kreft wykonają radykalny, jeżeli cokolwiek dzisiaj jeszcze może być radykalne, zwrot ku sferze szmeru, barwy i artykulacji. Wysoki poziom koncentracji na szczególe, intuicyjne budowanie narracji muzycznej wynikające z naturalnego procesu następstw szmerowych wydarzeń muzycznych zbuduje około godzinną całość. W skrócie i przełożeniu na język nadbudowy interpretacyjnej, proponujemy Państwu godzinną podróż w głąb cywilizacji organizmów prostych, roślin a najwyżej bakterii. Kształty odruchów, mikrospazmów i krzywe mrowienia mają swoją poetykę, być może bliższą człowieczeństwu niż liczne systemy porządkowania tonalności, wyprodukowane przez ludzki umysł jako rękawica rzucona naturze.

Na zdjęciu możecie podziwiać wyjątkowe instrumentarium, którego użyją podczas koncertu.

——————————–
Maciej Cieślak to polski muzyk, założyciel, wokalista i gitarzysta zespołu Ścianka, producent muzyczny z Gdańska, urodzony w 1969r. Ukończył Akademię Muzyczną w Gdańsku z wynikiem, jak sam lubi podkreślić, dostatecznym. Twórca muzyki teatralnej i filmowej, m in do nominowanego do Oscara dokumentu ,,Królik po berlińsku”. Miłośnik brzmień analogowych, właściciel studia nagrań bazującego na sprzęcie z lat 1950-70. Współtworzył projekty muzyczne Lenny Valentino, Kings of Caramel, Cieślak i Księżniczki, Niewolnicy Saturna. Był nominowany w kategorii „Producent roku” do nagrody Fryderyki w 2001 roku. Współpracował ze Smolikiem, Bassisters Orchestra, brał udział w projekcie audiowizualnym Jacek Olter.

 

Maksymilian Kreft – Max Kreft (2000 Gdynia) – perkusista. Zaczynał w klasie fortapianu, w Państwowej Szkoły Muzycznej w Gdyni. Później przerzucił się na perkusję i rozwijał swe umiejętności pod okiem: Pawła Osickiego, Grzegorza Sycza i Adama Golickiego. Był uczestnikiem warsztatów „New York Jazz Masters” prowadzonych m.in przez Aarona Goldberga, Dena Derose’a, Miguela Zenona, Luquesa Curtisa, Ali Jacksona i Mike’a Moreno. W wieku 16 lat zaczął występować z czołowymi muzykami trójmiejskiej sceny jazzowej. W rok później zespół Extradition Quintet, w którym grał, zdobył trzecią nagrodę, a on sam nagrodę indywidualną festiwalu „Jazz nad Odrą 2017”. W rok później ten sam zespół wyróżnienie 21. Ogólnopolskiego Przeglądu Młodych Zespołów Jazzowych i Bluesowych w Gdyni (2018).Podobnie rzecz się miały gdy grał z formacją Irka Zapolska Quartet – Grand Prix Ladies’ Jazz Festival 2019 oraz II nagroda na Festiwalu „Jazz nad Odrą 2021”.

 

Adam Golicki w 2008 roku ukończył 3- letnie studia licencjackie na kierunku Jazz i Muzyka Estradowa przy Uniwersytcecie Zielonogórskim pod kierunkiem mgr Marcina Jahra. W 2010 roku został absolwentem Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu, uzyskując tytuł magistra sztuki w muzyce jazzowej pod wodzą Dr Dariusza Kaliszuka. Wcześniejsze Jego osiągnięcia, to zajęcie 1 -go miejsca na Ogólnopolskim Konkursie Perkusyjnym Państwowych Szkół Muzycznych I i II stopnia we Wrocławiu w 2003 r. W 2005 roku wygrał z zespołem Paul Band Międzynarodowy Konkurs Jazz & Blues w Gdyni i został oceniony jako jeden z najlepszych instrumentalistów konkursu. Wraz z Big Bandem Uniwersytetu Grand Prix na festiwalu big bandów w Bydgoszczy w 2007r; wraz ze Stan Big Band otrzymał Grand Prix w Czechach (Ceske Kamienice) w 2008 roku. Adam Golicki jest także muzykiem sesyjnym grającym w przeróżnych stylach muzycznych, i tym samym także czynnie nagrywającym albumy muzyczne z wieloma znanymi artystami jazzowymi, takimi jak: Kuba Stankiewicz, Inga Lewandowska, Maciej Sikała, Grzegorz Nagórski, Piotr Lemańczyk, Urszula Dudziak, Maciej Grzywacz, Cezary Paciorek, Big Band Uniwersytetu Zielonogórskiego, Alex Band. Jest członkiem formacji Confusion Project – trio, które zostało finalistą Europejskiego Konkursu Jazzowego w 2014 roku. 2015 rok był wyjątkowym momentem w karierze Adama Golickiego jako, że wydał swój debiutancki album „Ad Shave” współpracując z jednymi z najlepszych muzyków jazzowych w Europie. W kolejnych latach nagrał płyty docenione przez krytków muzycznych, np. Z Alicją Serowik płytę „Do Se Sajd”, czyli pieśni kurpiowske w ujęciu jazzowym. Ostanio brał udział w sesji nagraniowej pieśni kaszubskich na jazzowo pod kierownictwem wybitnego akordeonisty Cezarego Paciorka. W grudniu 2018 został wydany drugi album autorski Adama Golickiego pt. „Ad Complementum”, który spotkał się z wyjątkowym uznaniem krytyków muzycznych (m.in. Adam Baruch, Marta Ratajczak).

 

Wokalistka, aktorka, reżyser spektakli muzycznych – “Klenczon – poemat rockowy” – z M. Piekarczykiem, “Szpilki – Piosenki mojego taty”. Wydała 4 płyty, ostatnia “Serce – w ogrodzie swoim” . Przez wiele lat była solistką Teatru Muzycznego w Gdyni, wszystkie lata Jerzego Gruzy, była jego asystentką, grała wiele ról w jego reżyseri np: Eponina w “Les Miserables”, Polly w “Operze za 3 Grosze”, Miśkę w ‘Czarnej dziurze”, córkę w “Skrzypku”, Rózię w “ Ja kocham Rózię” i wiele innych. W gdyńskim teatrze reżyserowała spektakl – “Nie płacz kiedy odjadę”, a w II pr. TVP “Pod Papugami”. Dziś jest związana z Krakowem, a przede wszystkim z Lanckoroną, gdzie mieszka i prowadzi scenę “Na Dolinie”. Tu śpiewa, zaprasza osobowości artystyczne i celebruje życie. Prowadzi również warsztaty oddechowe i medytacyjne, jest trenerem oddechu po szkole Rani Spets Edgren.

Wraz z Kasią Cygan tego wieczoru wystąpi także Kinga Kutrzuba! Wokalistka i artystka musicalowa oraz autorka tekstow.

Laureatka festiwali i telewizyjnych show muzycznych m.in. II edycji programu The Voice of
Poland oraz II edycji All Together Now. Spiewajmy Rzazem.

Osobowosc Sceniczna XVI edycji Rzeszów Carpathia Festival.

Od 2014 roku wspolpracuje z krakowskimi i tarnowskimi muzykami, m.in. z Krakowskim Teatrem Muzy uczestniczac w nietuzinkowych
projektach muzycznych.